Odrzucenie oferty

Zamawiający ma obowiązek, nie możliwość, odrzucić ofertę jeśli zaistnieje jedna z przesłanek określonych w art. 89 ust. 1. Katalog przesłanek jest zamknięty, co oznacza, iż Zamawiający nie ma możliwości odrzucić oferty z innego powodu niżeli określone w przepisie.

Przesłanki odrzucenia oferty – Zamawiający odrzuca ofertę jeżeli:

1)   jest niezgodna z ustawą;

Oferta jest niezgodna z ustawą gdy w jakikolwiek sposób uchybia jej przepisom lub przepisom aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustawy Pzp.

Za ofertę niezgodną z ustawą należy uznać ofertę:

-złożoną w języku innym niż polski, niezależnie od zapisów SIWZ, jeżeli postępowanie prowadzone jest w języku polskim;


-która została utajniona dla wszystkich poza Zamawiającym lub dla określonego kręgu Wykonawców, uchybia zasadzie jawności (z wyłączeniem możliwości zastrzeżenia w ofercie tajemnicy przedsiębiorstwa). Jeżeli informacje, które zostały utajnione nie stanowią tajemnicy przedsiębiorstwa, Zamawiający ma obowiązek je odtajnić. Czynność ujawnienia informacji przez Zamawiającego, jako niebędących tajemnicą przedsiębiorstwa, naraża go na negatywne konsekwencje, jeżeli dane informacje nie powinny zostać odtajnione. Zgodnie z art. 23 ust. 1 i 2 ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji „kto wbrew ciążącemu na nim obowiązkowi w stosunku do przedsiębiorcy ujawnia innej osobie lub wykorzystuje we własnej działalności gospodarczej informację stanowiącą tajemnicę przedsiębiorstwa, jeżeli wyrządza to poważną szkodę przedsiębiorcy, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2”. Informacje, które zgodnie z prawem muszą być jawne nie mogą bez żadnej wątpliwości zostać uznane za tajemnicę przedsiębiorstwa.
Jeżeli Zamawiający ma wątpliwości co do odtajnienia informacji, które Wykonawca zastrzegł jako tajemnicę przedsiębiorstwa, powinien skorzystać z instytucji wezwania do wyjaśnień Wykonawcy, na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy Pzp.
-złożoną w innej formie niż pisemna, lub, jeśli postępowanie prowadzone jest w trybie licytacji elektronicznej, w formie pisemnej.
-niedochowanie obowiązku własnoręczności podpisu przez osobę upoważnioną do rezprezentowania Wykonawcy lub do działania w jego imieniu – powyższa sytuacja stanowi niedochowanie wymogu pisemności oferty
- złożona w formie elektronicznej opatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu, jeżeli zamawiający nie dopuścił złożenia oferty w takiej postaci (art. 82 ust. 2);
- złożona w formie elektronicznej nieopatrzonej bezpiecznym podpisem elektronicznym weryfikowanym przy pomocy ważnego kwalifikowanego certyfikatu, jeżeli zamawiający dopuścił złożenie oferty w postaci elektronicznej na podstawie art. 82 ust. 2;
- złożona na część zamówienia jeżeli Zamawiający nie dopuścił możliwości składania ofert częściowych
-złożona na więcej części zamówienia niżeli dopuścił Zamawiający;
-złożona jako oferta wariantowa jeżeli Zamawiający takiej możliwości nie dopuścił.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 15 maja 2009 r., o sygnaturze KIO/UZP 575/09; KIO/UZP 595/09 Formą pisemną oferty jest złożenie własnoręcznego podpisu na dokumencie obejmującym treść oferty (art. 78 § 1 k.c. w zw. z art. 14 p.z.p.). Dla zachowania wymogu własnoręczności podpis musi być złożony osobiście. Faksymile, które może być odciśnięte na dokumencie przez inną osobę jest jedynie kopią podpisu nie spełnia warunku własnoręczności (…) Co do zasady, brak złożenia własnoręcznego podpisu na dokumentach, oświadczeniach lub pełnomocnictwie, jako stanowiący błąd, może być sanowany w trybie art. 26 ust. 3 p.z.p. Natomiast brak prawidłowego własnoręcznego podpisania oferty nie może być konwalidowany w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego, skutkuje brakiem zachowania pisemnej formy oferty i powoduje konieczność odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 1 i 8 p.z.p”.

2)   jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, z zastrzeżeniem art. 87 ust. 2 pkt 3;

Oferta jest zgodna z treścią SIWZ, jeżeli odpowiada wymogom merytorycznym w jej zawartym.  Oferta odrzucona na podstawie wskazanego przepisu jest niezgodna pod względem treści z SIWZ, nie zaś pod względem formy.

Za niezgodną z treścią SIWZ nie można uznać oferty, której forma nie odpowiada treści SIWZ, np.:

-Wykonawca zamiast grafiki spodziewanej przez Zamawiającego, zamieścił opis, który spełnia wymogi określone w opisie przedmiotu zamówienia,
-Wykonawca nie ponumerował stron, zgodnie z wymogami Zamawiającego
-Wykonawca nie przygotował oferty zgodnie z wymogami Zamawiającego (dotyczy twardej oprawy, zszycia stron etc.)
-Wykonawca zamieścił dokumenty w innej kolejności niżeli spodziewana przez Zamawiającego
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 28 marca 2008 r., o sygnaturze KIO/UZP 209/08 „Za nieistotne i nie skutkujące koniecznością odrzucenia oferty należy uznać uchybienia polegające na braku numeracji stron, braku pieczęci, braku sformułowania "za zgodność z oryginałem", czy braku stwierdzenia "potwierdzam" na dokumencie zawierającym tłumaczenie z języka obcego".
Odrzucić oferty w związku z ww. przesłanką należy gdy:
-zakres informacji prezentowanej w ofercie jest mniejszy od spodziewanego przez Zamawiającego np. w przypadku stosowania wynagrodzenia kosztorysowego, zamiast kosztorysu inwestorskiego szczegółowego, Wykonawca zamieścił kosztorys uproszczony. Zamawiający bada czy wszystkie elementy zamówienia zostały wycenione w ofercie Wykonawcy. Niezgodność treści złożonego kosztorysu ofertowego z treścią przedmiaru robót budowlanych zawartego w SIWZ stanowi niezgodność treści oferty z treścią SIWZ Zamieszczenie natomiast większej liczby informacji lub zaproponowanie obiektywnie lepszych warunków realizacji zamówienia, spełnia wymogi określone w SIWZ.
Omyłki znajdujące się w ofercie powinny mieć charakter nieusuwalny. Jeżeli w ofercie wystąpią omyłki, możliwe do poprawienia wówczas Zamawiający powinien w celu ich poprawienia skorzystać z art. 87 ust. 2
Art. 87 ust. 2. Zamawiający poprawia w ofercie:
1)   oczywiste omyłki pisarskie,
2)   oczywiste omyłki rachunkowe, z uwzględnieniem konsekwencji rachunkowych dokonanych poprawek,
3)   inne omyłki polegające na niezgodności oferty ze specyfikacją istotnych warunków zamówienia, niepowodujące istotnych zmian w treści oferty
- niezwłocznie zawiadamiając o tym wykonawcę, którego oferta została poprawiona.
Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ musi być niewątpliwa.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 22 października 2008 r., o sygnaturze KIO/UZP 1104/08141  „W celu ustalenia niezgodności treści oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia - w toku badania i oceny ofert zamawiający może żądać od wykonawców wyjaśnień dotyczących treści złożonych ofert (art. 87 ust. 1zdanie pierwsze)”.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 14 stycznia 2013 r., o sygnaturze KIO 2903/12„Niezgodność treści oferty z treścią SIWZ ma miejsce wówczas, gdy zaoferowany przez wykonawcę przedmiot zamówienia nie odpowiada przedmiotowi zamówienia opisanemu w SIWZ, co do zakresu, ilości, jakości, warunków realizacji i innych elementów istotnych dla wykonania przedmiotu zamówienia, a co oznacza, iż niezgodność treści oferty może dotyczyć tylko wymagań merytorycznych, które zostały określone w SIWZ. Tak więc dotyczy ona wyłącznie treści merytorycznej oferty, a nie jej formy. Natomiast uchybieniami co do formy - zgodnie z utrwaloną już linią orzeczniczą - są w szczególności: brak numeracji stron, błędne podpisanie liczby stron oferty, brak parafy, brak trwałego spięcia oferty itp.”.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 7 maja 2014r., o sygnaturze 796/14 „Niezgodność oferty z SIWZ w rozumieniu art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. polega albo na niezgodności zobowiązania, które w swojej ofercie wyraża wykonawca i przez jej złożenie na siebie przyjmuje, z zakresem zobowiązania, którego przyjęcia oczekuje zamawiający i które opisał w SIWZ; ewentualnie na niezgodnym z SIWZ sposobie wyrażenia, opisania i potwierdzenia zakresu owego zobowiązania w ofercie, w tym braku wymaganego w SIWZ sposobu potwierdzenia właściwości czy jakości oferowanego świadczenia (np. przez brak przedłożenia tzw. dokumentów przedmiotowych, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 p.z.p.). Ponadto zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. jest możliwe jedynie w sytuacji niemożliwości wyjaśnienia treści oferty i potwierdzenia w ten sposób jej zgodności z treścią SIWZ (na podstawie art. 87 ust. 1 p.z.p., z zastrzeżeniem generalnego zakazu zmian w jej treści wynikającym ze zdania drugiego tego przepisu) lub przeprowadzenia dopuszczalnych, ograniczonych zmian w treści oferty na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 3 p.z.p., ewentualnie uzupełnienia lub wyjaśnienia tzw. dokumentów przedmiotowych, o których mowa w art. 25 ust. 1 pkt 2 p.z.p., potwierdzających, że oferowane dostawy, usługi lub roboty budowlane spełniają wymagania zamawiającego (na podstawie art. 26 ust. 3 i 4 p.z.p.)”.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 29 kwietnia 2014r., o sygnaturze 734/14 „Możliwość poprawienia oczywistej omyłki może dotyczyć wyłącznie takich błędów, które są łatwe do zauważenia, a "oczywistość" omyłki rozumianej, jako określona niedokładność nasuwa się każdemu, bez potrzeby przeprowadzania dodatkowych badań, czy też ustaleń. Taka omyłka musi mieć charakter zwykłego przypadkowego przeoczenia lub innej zwykłej przypadkowej niedokładności, która dla każdego jest oczywista. Oczywista omyłka pisarska musi mieć charakter proceduralno-techniczny, a nie merytoryczny i jej poprawienie nie może w konsekwencji prowadzić pod pozorem sprostowania oczywistej omyłki pisarskiej do wytworzenia nowej treści oświadczenia woli”.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 29 kwietnia 2014r., o sygnaturze KIO 693/14; 694/14 „Ustawa z 2004 r. - Prawo zamówień publicznych zobowiązuje zamawiających zgodnie z art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p. do odrzucenia oferty, o ile jej treść nie odpowiada treści specyfikacji istotnych warunków zamówienia, jednakże odrzucenie oferty, biorąc pod uwagę dodatkowo zastrzeżenie jakie uczynił ustawodawca, nie może nastąpić z powodów formalnych, błahych nie wpływających na treść złożonej oferty oraz nie może nastąpić, gdy zamawiający ma możliwość poprawienia błędów jakie zawiera oferta (…) Niezgodność treści oferty z treścią specyfikacji istotnych warunków zamówienia należy oceniać z uwzględnieniem pojęcia oferty zdefiniowanego w art. 66 k.c., czyli niezgodności oświadczenia woli wykonawcy z oczekiwaniami zamawiającego w odniesieniu do merytorycznego zakresu przedmiotu zamówienia”.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 14 kwietnia 2014r., o sygnaturze 668/14 „Wymogi SIWZ co do terminu realizacji zamówienia mają charakter wymogów merytorycznych a nie formalnych. Określenie konkretnego (w dniach) terminu realizacji zamówienia jest w sposób nieodłączny związane z przedmiotem świadczenia wykonawcy. Tym samym złożenie oferty, która tych wymogów nie spełnia stanowi o jej sprzeczności z treścią SIWZ i jest podstawą do odrzucenia oferty w trybie art. 89 ust. 1 pkt 2 p.z.p (…) Procedura wyjaśnień nie może prowadzić do zmiany treści oferty, ani do złożenia nowego oświadczenia woli wykonawcy, które nie było wyrażone w treści oferty, co należy kwalifikować jako niedopuszczalną zmianę oferty”.

3)   jej złożenie stanowi czyn nieuczciwej konkurencji w rozumieniu przepisów o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji;

Art. 3 (ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji).
1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest działanie sprzeczne z prawem lub dobrymi obyczajami, jeżeli zagraża lub narusza interes innego przedsiębiorcy lub klienta.
2. Czynami nieuczciwej konkurencji są w szczególności: wprowadzające w błąd oznaczenie przedsiębiorstwa, fałszywe lub oszukańcze oznaczenie pochodzenia geograficznego towarów albo usług, wprowadzające w błąd oznaczenie towarów lub usług, naruszenie tajemnicy przedsiębiorstwa, nakłanianie do rozwiązania lub niewykonania umowy, naśladownictwo produktów, pomawianie lub nieuczciwe zachwalanie, utrudnianie dostępu do rynku, przekupstwo osoby pełniącej funkcję publiczną, a także nieuczciwa lub zakazana reklama, organizowanie systemu sprzedaży lawinowej oraz prowadzenie lub organizowanie działalności w systemie konsorcyjnym.
Stwierdzenie, czy konkretne zachowanie przedsiębiorcy stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, wymaga dokładnej analizy danego przypadku w oparciu o art. 5 – 17d ustawy o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji.
Art. 5. Czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie przedsiębiorstwa, które może wprowadzić klientów w błąd co do jego tożsamości, przez używanie firmy, nazwy, godła, skrótu literowego lub innego charakterystycznego symbolu wcześniej używanego, zgodnie z prawem, do oznaczenia innego przedsiębiorstwa.
Art. 6. 1. Jeżeli oznaczenie przedsiębiorstwa nazwiskiem przedsiębiorcy może wprowadzić klientów w błąd co do tożsamości z innym przedsiębiorstwem, które wcześniej używało podobnego oznaczenia, przedsiębiorca ten powinien podjąć środki mające na celu usunięcie niebezpieczeństwa wprowadzenia w błąd osób trzecich.
2. Na żądanie zainteresowanego sąd wyda orzeczenie nakazujące przedsiębiorcy, który później zaczął używać tego oznaczenia, podjęcie stosownych środków zapobiegających, polegających w szczególności na wprowadzeniu zmian w oznaczeniu przedsiębiorstwa, ograniczeniu zakresu terytorialnego używania oznaczenia lub jego używaniu w określony sposób.
Art. 7. 1. Jeżeli wskutek likwidacji, podziału lub przekształcenia przedsiębiorstwa powstanie wątpliwość, który z przedsiębiorców ma prawo używać oznaczenia przedsiębiorstwa zlikwidowanego, podzielonego lub przekształconego, należy ustalić takie oznaczenia, które zapobiegną wprowadzeniu w błąd osób trzecich.
2. W razie sporu sąd, na żądanie zainteresowanego przedsiębiorcy, ustali oznaczenia przedsiębiorstw, uwzględniając interesy stron oraz inne okoliczności sprawy.
Art. 8. Czynem nieuczciwej konkurencji jest opatrywanie towarów lub usług fałszywym lub oszukańczym oznaczeniem geograficznym wskazującym bezpośrednio albo pośrednio na kraj, region lub miejscowość ich pochodzenia albo używanie takiego oznaczenia w działalności handlowej, reklamie, listach handlowych, rachunkach lub innych dokumentach.
Art. 9. (3) 1. Jeżeli towar lub usługa w miejscu pochodzenia korzysta z ochrony, a z pochodzeniem z określonego regionu lub miejscowości są związane ich szczególne cechy lub właściwości, czynem nieuczciwej konkurencji jest fałszywe lub oszukańcze używanie takich chronionych oznaczeń geograficznych i chronionych nazw pochodzenia.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także używanie oznaczeń i nazw, o których mowa w ust. 1, nawet z dodatkiem "rodzaj", "typ", "metoda" albo równoznacznym.
Art. 10. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest takie oznaczenie towarów lub usług albo jego brak, które może wprowadzić klientów w błąd co do pochodzenia, ilości, jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności, możliwości zastosowania, naprawy, konserwacji lub innych istotnych cech towarów albo usług, a także zatajenie ryzyka, jakie wiąże się z korzystaniem z nich.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest również wprowadzenie do obrotu towarów w opakowaniu mogącym wywołać skutki określone w ust. 1, chyba że zastosowanie takiego opakowania jest uzasadnione względami technicznymi.
Art. 11. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest przekazanie, ujawnienie lub wykorzystanie cudzych informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa albo ich nabycie od osoby nieuprawnionej, jeżeli zagraża lub narusza interes przedsiębiorcy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się również do osoby, która świadczyła pracę na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego - przez okres trzech lat od jego ustania, chyba że umowa stanowi inaczej albo ustał stan tajemnicy.
3. Przepisu ust. 1 nie stosuje się wobec tego, kto od nieuprawnionego nabył, w dobrej wierze, na podstawie odpłatnej czynności prawnej, informacje stanowiące tajemnicę przedsiębiorstwa. Sąd może zobowiązać nabywcę do zapłaty stosownego wynagrodzenia za korzystanie z nich, nie dłużej jednak niż do ustania stanu tajemnicy.
4. Przez tajemnicę przedsiębiorstwa rozumie się nieujawnione do wiadomości publicznej informacje techniczne, technologiczne, organizacyjne przedsiębiorstwa lub inne informacje posiadające wartość gospodarczą, co do których przedsiębiorca podjął niezbędne działania w celu zachowania ich poufności.
Art. 12. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest nakłanianie osoby świadczącej na rzecz przedsiębiorcy pracę, na podstawie stosunku pracy lub innego stosunku prawnego, do niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków pracowniczych albo innych obowiązków umownych, w celu przysporzenia korzyści sobie lub osobom trzecim albo szkodzenia przedsiębiorcy.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także nakłanianie klientów przedsiębiorcy lub innych osób do rozwiązania z nim umowy albo niewykonania lub nienależytego wykonania umowy, w celu przysporzenia korzyści sobie lub osobom trzecim albo szkodzenia przedsiębiorcy.
3. Przepisów ust. 1 i 2 nie stosuje się do, podejmowanych przez związki zawodowe, działań zgodnych zprzepisami o rozwiązywaniu sporów zbiorowych.
Art. 13. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest naśladowanie gotowego produktu, polegające na tym, że za pomocą technicznych środków reprodukcji jest kopiowana zewnętrzna postać produktu, jeżeli może wprowadzić klientów w błąd co do tożsamości producenta lub produktu.
2. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji naśladowanie cech funkcjonalnych produktu, w szczególności budowy, konstrukcji i formy zapewniającej jego użyteczność. Jeżeli naśladowanie cech funkcjonalnych gotowego produktu wymaga uwzględnienia jego charakterystycznej formy, co może wprowadzić klientów w błąd co do tożsamości producenta lub produktu, naśladowca jest zobowiązany odpowiednio oznaczyć produkt.
Art. 14. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest rozpowszechnianie nieprawdziwych lub wprowadzających w błąd wiadomości o swoim lub innym przedsiębiorcy albo przedsiębiorstwie, w celu przysporzenia korzyści lub wyrządzenia szkody.
2. Wiadomościami, o których mowa w ust. 1, są nieprawdziwe lub wprowadzające w błąd informacje, w szczególności o:
1)   osobach kierujących przedsiębiorstwem;
2)   wytwarzanych towarach lub świadczonych usługach;
3)   stosowanych cenach;
4)   sytuacji gospodarczej lub prawnej.
3. Rozpowszechnianiem wiadomości, o których mowa w ust. 1, jest również posługiwanie się:
1)   nieprzysługującymi lub nieścisłymi tytułami, stopniami albo innymi informacjami o kwalifikacjach pracowników;
2)   nieprawdziwymi atestami;
3)   nierzetelnymi wynikami badań;
4)   nierzetelnymi informacjami o wyróżnieniach lub oznaczeniach produktów lub usług.
Art. 15. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest utrudnianie innym przedsiębiorcom dostępu do rynku, w szczególności przez:
1)   sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów ich wytworzenia lub świadczenia albo ich odprzedaż poniżej kosztów zakupu w celu eliminacji innych przedsiębiorców;
2)   nakłanianie osób trzecich do odmowy sprzedaży innym przedsiębiorcom albo niedokonywania zakupu towarów lub usług od innych przedsiębiorców;
3)   rzeczowo nieuzasadnione, zróżnicowane traktowanie niektórych klientów;
4)   pobieranie innych niż marża handlowa opłat za przyjęcie towaru do sprzedaży;
5)   działanie mające na celu wymuszenie na klientach wyboru jako kontrahenta określonego przedsiębiorcy lub stwarzanie warunków umożliwiających podmiotom trzecim wymuszanie zakupu towaru lub usługi u określonego przedsiębiorcy.
2. Czyn, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, może polegać w szczególności na:
1)   ograniczeniu w istotny sposób lub wyłączeniu możliwości dokonywania przez klienta zakupu u innego przedsiębiorcy;
2)   stworzeniu sytuacji powodujących pośrednio lub bezpośrednio narzucenie klientom przez podmioty trzecie konieczności dokonania zakupu u danego przedsiębiorcy lub u przedsiębiorcy, z którym dany przedsiębiorca pozostaje w związku gospodarczym;
3)   emisji, oferowaniu oraz realizacji znaków legitymacyjnych podlegających wymianie na towary lub usługi oferowane przez jednego przedsiębiorcę lub grupę przedsiębiorców pozostających w związku gospodarczym, w okolicznościach wskazanych w pkt 1 lub 2.
3. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także utrudnianie małym przedsiębiorcom, w rozumieniu ustawyz dnia 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz. U. Nr 101, poz. 1178, z 2000 r. Nr 86, poz. 958 i Nr 114, poz. 1193, z 2001 r. Nr 49, poz. 509, Nr 67, poz. 679, Nr 102, poz. 1115 i Nr 147, poz. 1643, z 2002 r. Nr 1, poz. 2, Nr 115, poz. 995 i Nr 130, poz. 1112 oraz z 2003 r. Nr 86, poz. 789 i Nr 128, poz. 1176), dostępu do rynku przez sprzedaż towarów lub usług w obiektach handlowych o powierzchni sprzedaży powyżej 400 m2 po cenie nieuwzględniającej marży handlowej, z zastrzeżeniem ust. 5.
4. Utrudnianiem dostępu do rynku, o którym mowa w ust. 3, jest również:
1)   emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymianie na towary lub usługi, oferowanych poniżej ich wartości nominalnej;
2)   emitowanie oraz realizacja znaków legitymacyjnych podlegających wymianie na towary lub usługi o cenie przewyższającej wartość nominalną znaku.
5. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji sprzedaż, o której mowa w ust. 3, jeżeli jest dokonywana w ramach:
1)   wyprzedaży posezonowej, dokonywanej dwa razy w roku na koniec sezonu letniego i zimowego, trwającej każdorazowo nie dłużej niż miesiąc;
2)   wyprzedaży ze względu na upływający termin przydatności towarów do spożycia lub upływającą datę minimalnej trwałości;
3)   likwidacji obiektu handlowego, o ile sprzedaż taka trwa nie dłużej niż 3 miesiące od dnia podania do publicznej wiadomości informacji o likwidacji tego obiektu, a w przypadku likwidacji wszystkich obiektów handlowych przedsiębiorcy w związku z zaprzestaniem przez niego działalności handlowej - nie dłużej niż rok.
Art. 15a. Czynem nieuczciwej konkurencji polegającym na przekupstwie osoby pełniącej funkcję publiczną jest określone w art. 229 Kodeksu karnego zachowanie osoby fizycznej:
1)   będącej przedsiębiorcą;
2)   działającej na rzecz przedsiębiorcy w ramach uprawnienia do jego reprezentowania albo podejmowania w jego imieniu decyzji lub wykonywania nad nim kontroli;
3)   działającej na rzecz przedsiębiorcy, za zgodą osoby, o której mowa w pkt 2.
Art. 15b. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest wytwarzanie, import, dystrybucja, sprzedaż, najem lub oddawanie do używania pod innym tytułem prawnym oraz posiadanie, w celach zarobkowych, urządzeń niedozwolonych, w rozumieniu przepisów o ochronie niektórych usług świadczonych drogą elektroniczną opartych lub polegających na dostępie warunkowym.
2. Czynem nieuczciwej konkurencji jest także instalacja, serwis lub wymiana urządzeń niedozwolonych, w celach zarobkowych, oraz wykorzystywanie przekazu informacji handlowej do promocji tych urządzeń lub związanych z nimi usług.
Art. 16. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji w zakresie reklamy jest w szczególności:
1)   reklama sprzeczna z przepisami prawa, dobrymi obyczajami lub uchybiająca godności człowieka;
2)   reklama wprowadzająca klienta w błąd i mogąca przez to wpłynąć na jego decyzję co do nabycia towaru lub usługi;
3)   reklama odwołująca się do uczuć klientów przez wywoływanie lęku, wykorzystywanie przesądów lub łatwowierności dzieci;
4)   wypowiedź, która, zachęcając do nabywania towarów lub usług, sprawia wrażenie neutralnej informacji;
5)   reklama, która stanowi istotną ingerencję w sferę prywatności, w szczególności przez uciążliwe dla klientów nagabywanie w miejscach publicznych, przesyłanie na koszt klienta niezamówionych towarów lub nadużywanie technicznych środków przekazu informacji.
6)   (skreślony).
2. Przy ocenie reklamy wprowadzającej w błąd należy uwzględnić wszystkie jej elementy, zwłaszcza dotyczące ilości, jakości, składników, sposobu wykonania, przydatności, możliwości zastosowania, naprawy lub konserwacji reklamowanych towarów lub usług, a także zachowania się klienta.
3. Reklama umożliwiająca bezpośrednio lub pośrednio rozpoznanie konkurenta albo towarów lub usług oferowanych przez konkurenta, zwana dalej "reklamą porównawczą", stanowi czyn nieuczciwej konkurencji, jeżeli jest sprzeczna z dobrymi obyczajami. Reklama porównawcza nie jest sprzeczna z dobrymi obyczajami, jeżeli łącznie spełnia następujące przesłanki:
1)   nie jest reklamą wprowadzającą w błąd, o której mowa w ust. 1 pkt 2;
2)   w sposób rzetelny i dający się zweryfikować na podstawie obiektywnych kryteriów porównuje towary lub usługi zaspokajające te same potrzeby lub przeznaczone do tego samego celu;
3)   w sposób obiektywny porównuje jedną lub kilka istotnych, charakterystycznych, sprawdzalnych i typowych cech tych towarów i usług, do których może należeć także cena;
4)   nie powoduje na rynku pomyłek w rozróżnieniu między reklamującym a jego konkurentem, ani między ich towarami albo usługami, znakami towarowymi, oznaczeniami przedsiębiorstwa lub innymi oznaczeniami odróżniającymi;
5)   nie dyskredytuje towarów, usług, działalności, znaków towarowych, oznaczeń przedsiębiorstwa lub innych oznaczeń odróżniających, a także okoliczności dotyczących konkurenta;
6)   w odniesieniu do towarów z chronionym oznaczeniem geograficznym lub chronioną nazwą pochodzenia odnosi się zawsze do towarów z takim samym oznaczeniem;
7)    nie wykorzystuje w nieuczciwy sposób renomy znaku towarowego, oznaczenia przedsiębiorstwa lub innego oznaczenia odróżniającego konkurenta ani też chronionego oznaczenia geograficznego lub chronionej nazwy pochodzenia produktów konkurencyjnych;
8)    nie przedstawia towaru lub usługi jako imitacji czy naśladownictwa towaru lub usługi opatrzonych chronionym znakiem towarowym, chronionym oznaczeniem geograficznym lub chronioną nazwą pochodzenia albo innym oznaczeniem odróżniającym.
4. Reklama porównawcza związana z ofertą specjalną powinna, w zależności od jej warunków, jasno i jednoznacznie wskazywać datę wygaśnięcia tej oferty lub zawierać informację, że oferta jest ważna do czasu wyczerpania zapasu towarów bądź zaprzestania wykonywania usług, a jeżeli oferta specjalna jeszcze nie obowiązuje, powinna wskazywać również datę, od której specjalna cena lub inne szczególne warunki oferty będą obowiązywały.
Art. 17. Czynu nieuczciwej konkurencji, w rozumieniu art. 16, dopuszcza się również agencja reklamowa albo inny przedsiębiorca, który reklamę opracował.
Art. 17a. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest sprzedaż konsumentom towarów lub usług połączona z przyznaniem wszystkim albo niektórym nabywcom towarów lub usług nieodpłatnej premii, w postaci towarów lub usług odmiennych od stanowiących przedmiot sprzedaży, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji sprzedaż, o której mowa w ust. 1, jeżeli premie stanowią towary lub usługi:
1)   o niewielkiej wartości lub próbki towaru;
2)   (7) wygrane w loteriach promocyjnych, organizowanych na podstawie przepisów o grach hazardowych,lub konkursach, których wynik nie zależy od przypadku.
Art. 17b. (8) (uchylony).
Art. 17c. 1. Czynem nieuczciwej konkurencji jest organizowanie systemu sprzedaży lawinowej, polegającego na proponowaniu nabywania towarów lub usług poprzez składanie nabywcom tych towarów lub usług obietnicy uzyskania korzyści materialnych w zamian za nakłonienie innych osób do dokonania takich samych transakcji, które to osoby uzyskałyby podobne korzyści materialne wskutek nakłonienia kolejnych osób do udziału w systemie.
2. Nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji organizowanie systemu sprzedaży, o którym mowa w ust. 1, jeśli spełnione zostaną następujące warunki:
1)   korzyści materialne uzyskiwane z uczestnictwa w systemie sprzedaży pochodzą ze środków uzyskiwanych z zakupu lub ze sprzedaży dóbr i usług po cenie, której wartość nie może rażąco przekraczać rzeczywistej wartości rynkowej tych dóbr i usług;
2)   osoba rezygnująca z udziału w systemie sprzedaży ma prawo do odprzedaży organizatorowi systemu za co najmniej 90 % ceny zakupu wszystkich nabytych od organizatora nadających się do sprzedaży towarów, materiałów informacyjno-instruktażowych, próbek towarów lub zestawów prezentacyjnych zakupionych w przeciągu 6 miesięcy poprzedzających datę złożenia rezygnacji organizatorowi systemu sprzedaży.
Art. 17d. Czynem nieuczciwej konkurencji jest wprowadzanie do obrotu przez sieci sklepów dyskontowych towarów w ilości przewyższającej 20 % wartości obrotów z markami stanowiącymi własność właściciela sieci lub podmiotów zależnych.
Sprzeczne z dobrymi obyczajami jest wpływanie na decyzję Zamawiającego co do przyjęcia, poprawienia, uzupełnienia treści złożonej przez Wykonawcę oferty. Czynności skazane leżą w gestii Zamawiającego, i to do jego decyzji należy korzystanie z instytucji przewidzianych Pzp, w tym korzystanie z instytucji uzupełnienia dokumentów (art. 26 ust. 3), poprawienie omyłek czy wezwanie do złożenia wyjaśnień ( art. 87 ust. 1).
Czynem nieuczciwej konkurencji jest także sprzedaż towarów lub usług poniżej kosztów własnych (poniżej kosztów ich wytwarzania). Porównaniu ulegają tutaj wyłącznie koszty ponoszone przez Wykonawcę z ceną jego oferty – zaoferowanie ceny wyższej lub równej nie będzie stanowiło czynu nieuczciwej konkurencji. Ceny oferowane przez konkurentów i przeciętne ceny rynkowe nie mają znaczenia dla ustalenia zaistnienia tej przesłanki.
Zgodnie ponadto z art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów
„Zakazane są porozumienia, których celem lub skutkiem jest wyeliminowanie, ograniczenie lub naruszenie w inny sposób konkurencji na rynku właściwym, polegające w szczególności na: uzgadnianiu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu lub przez tych przedsiębiorców i przedsiębiorcę będącego organizatorem przetargu warunków składanych ofert, w szczególności zakresu prac lub ceny”. W opisanym przypadku dochodzi do tzw. zmowy przetargowej, której celem jest doprowadzenie do udzielenia zamówienia publicznego konkretnemu Wykonawcy. Przykładem zmowy cenowej jest niezłożenie przez Wykonawców działających w zmowie na wezwanie, o którym mowa w art. 26 ust. 3, wymaganych przez zamawiającego oświadczeń lub dokumentów wskazanych, lub niezłożenie pełnomocnictw albo złożenie wymaganych przez zamawiającego oświadczeń lub zawierających błędy dokumentów wskazanych w art. 25 ust. 1, lub złożenie wadliwych pełnomocnictw w celu doprowadzenia do wyboru oferty innego Wykonawcy, który złożył ofertę z ceną wyższą. Aby udowodnić zmowę cenową niezbędna jest wnikliwa analiza konkretnego przypadku.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 15 czerwca 2009 r., o sygnaturze KIO/UZP 682/09 Zmowa przetargowa to praktyka polegająca na uzgadnianiu przez przedsiębiorców przystępujących do przetargu lub przez przedsiębiorców i organizatora przetargu warunków składanych ofert. Przykładem zmowy przetargowej może być celowe działanie wykonawcy polegające na zaniechaniu uzupełnienia niezłożonych wraz z ofertą dokumentów, tak aby doprowadzić do wyboru oferty wykonawcy, proponującego wyższą cenę i pozostającego z wykonawcą w zmowie. Celem zmowy jest wykonanie zamówienia przez konkretnego wykonawcę(...) Samo złożenie ofert przez Wykonawców, którzy nawet pozostają w pewnym powiązaniu, rodzinnym czy gospodarczym, ze sobą, nie stanowi czynu nieuczciwej konkurencji i nie skutkuje odrzuceniem oferty w oparciu o art. 89 ust. 1 pkt 3 p.z.p”.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 20 marca 2013 r., o sygnaturze KIO 517/13„Nieuzasadnione jest postulowanie, aby stwierdzenie zmowy przetargowej było możliwe tylko na podstawie dowodów bezpośrednich, przeważnie możliwych do uzyskania jedynie operacyjnie przez organy śledcze państwa (…) Wręcz notoryjne (możliwe do ustalenia na podstawie samej zbieżności nazw, nazwisk i siedzib podmiotów) organizacyjne lub rodzinne powiązania pomiędzy poszczególnymi przedsiębiorcami składającymi oferty, sposób przygotowania i wyceniania wskazujący na ich wspólne przygotowania, przesądzają o tego typu kwalifikacji działań wykonawców jako zmowy przetargowej (…) Dla zastosowania art. 89 ust. 1 pkt 3 p.z.p., należy ustalić czy nastąpiło wystąpienie tzw. deliktu nazwanego (art. 5-17 u.z.n.k.) albo stwierdzić wystąpienie uniwersalnej postaci czynu nieuczciwej konkurencji (art. 3 ust. 1 u.z.n.k.). Brak jest podstaw do twierdzenia, że dla prawidłowości odrzucenia oferty w postępowaniu o udzielenie zamówienia muszą zaistnieć obie podstawy prawne, skoro zaistnienie jednej z nich niesie skutek stwierdzenia czynu nieuczciwej konkurencji (…) Stworzeniem warunków wymuszających na klientach dokonanie wyboru określonego przedsiębiorcy oraz ograniczeniem dostępu do rynku może być składanie ofert przez podmioty powiązane ze sobą kapitałowo, rodzinnie i organizacyjnie, udostępniające sobie potencjał osobowy oraz zasoby w postaci doświadczenia i oferujące ten sam produkt – w sytuacji, gdy wybór którejkolwiek z ofert prowadzi nie do wyboru oferty niezależnego, konkurującego wykonawcy, lecz do wyboru oferty wykonawcy powiązanego”.

4)   zawiera rażąco niską cenę w stosunku do przedmiotu zamówienia;

Ustawa Pzp, jak również dyrektywy unijne nie zawierają legalnej definicji rażąco niskiej ceny.
Przy interpretacji wskazanego pojęcia należy posłużyć się wykładnią językową jak i celowościową. Za cenę rażąco niską należy uznać cenę niewiarygodną, odbiegającą w sposób znaczny od cen rynkowych, nierealną z punktu widzenia logiki, doświadczenia i racjonalności.
Zamawiający odrzuca ofertę zawierającą rażąco niską cenę z uwagi na obawę niewykonania lub nienależytego wykonania zamówienia.
W pierwszej kolejności Zamawiający powinien sprawdzić, w jakim stosunku pozostaje cena badanej oferty do szacunkowej wartości przedmiotu zamówienia, ustalonej przez Zamawiającego przed wszczęciem procedury. Niewystarczającym jest jedynie porównanie dwóch wskazanych wartości. Zamawiający powinien sprawdzić czy oszacowanie wartości przedmiotu zamówienia zostało wykonane należycie – czy szacunkowa wartość ustalona przez Zamawiającego jest ceną rynkową danej dostawy, usługi lub roboty budowlanej, czy może została ustalona na podstawie błędnych wskazań. np. na podstawie sumy jaką dysponuje Zamawiający. Należy pamiętać, że pojęcie szacunkowej wartości zamówienia odnosi się do cen rynkowych i w żadnym razie nie może być utożsamiane z pojęciem maksymalnej kwoty jaką Zamawiający może przeznaczyć na realizację zamówienia, którą deklaruje przed otwarciem ofert. Szacunkowa wartość ponadto, nie zawiera podatku VAT, w odróżnieniu od ceny przedstawionej w ofercie. Wartość zamówienia należy odnieść do przedmiotu zamówienia, wartość natomiast usług i dostaw powtarzających się okresowo, należy odnieść do całego zakresu zamówienia. Powodem odrzucenia oferty na podstawie omawianej przesłanki nie może być zaoferowanie przez Wykonawcę nierealnej ceny za jeden z elementów zamówienia. Cena odnosi się do całości świadczenia, nie zaś do jego poszczególnych elementów. Jeżeli zatem cena jednego elementu jest skompensowana ceną za inne elementy, a suma wszystkich elementów cenotwórczych nie daje podstaw do stwierdzenia rażąco niskiej ceny, wówczas nie ma możliwości odrzucenie oferty na podstawie wskazanej przesłanki. Kalkulacja cenowa wskazująca na wysokie ceny jednych elementów zamówienia oraz bardzo niskie, nierealne ceny innych, może stanowić celowe działanie Wykonawcy – np. Wykonawca zmierza do otrzymania wynagrodzenia za wcześniej opłacane świadczenia w możliwie najwyższej wysokości – można ewentualnie rozpatrywać jako czyn nieuczciwej konkurencji.

5)   została złożona przez wykonawcę wykluczonego z udziału w postępowaniu o udzielenie zamówienia lub niezaproszonego do składania ofert;

Przesłanki wykluczenia Wykonawcy z postępowania zostały określone w art. 24 ust. 1 i 2 ustawy Pzp.
Zgodnie z art. 24 ust. 4 ofertę wykonawcy wykluczonego uznaje się za odrzuconą:
-Wykonawca złożył ofertę i nie miał wiedzy, że zostanie wykluczony z postępowania,
-Wykonawca złożył ofertę mimo jego wcześniejszego wykluczenia na etapie oceny wniosków o dopuszczenie do udziału w postępowaniu prowadzonym w trybie przetargu ograniczonego lub negocjacjach z ogłoszeniem lub dialogu konkurencyjnego,
-Wykonawca nie był upoważniony do złożenia oferty w postępowaniu – nie otrzymał zaproszenia do składania ofert w postępowaniach prowadzonych w trybie zapytania o cenę, zamówienia z wolnej ręki, lub negocjacji bez ogłoszenia.

6)   zawiera błędy w obliczeniu ceny;

Zgodnie z art. 84 § 2 KC w zw. Z art. 14 ustawy Pzp „Można powoływać się tylko na błąd uzasadniający przypuszczenie, że gdyby składający oświadczenie woli nie działał pod wpływem błędu i oceniał sprawę rozsądnie, nie złożyłby oświadczenia tej treści (błąd istotny)”. Chodzi o wyobrażenie co do nieistniejącego stanu rzeczy. Z błędem w obliczeniu ceny mamy do czynienia, gdy cena została obliczona w sposób, który nie uwzględnia opisu przedmiotu zamówienia ,zakresu zamówienia, lub warunków wykonywania zamówienia.

Powodem odrzucenia oferty jest każda inna omyłka rachunkowa, niepodlegająca poprawieniu na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2. Błędem takim będzie przyjęcie nieprawidłowej stawki podatku VAT, jednakże przyjęcie stawki podatku VAT podstawowej, w miejsce gdzie mogłaby zostać zastosowana stawka preferencyjna nie może prowadzić do odrzucenia oferty Wykonawcy.

Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 6 listopada 2012 r., o sygnaturze KIO 2294/12 „Nie każdy błąd w zakresie stawki podatku powinien nieść skutek w postaci odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. Nie można pomijać okoliczności danego przypadku, w tym sposobu obliczania ceny wskazanego przez zamawiającego stosownie do art. 36 ust. 1 pkt 12 p.z.p (…) Badanie ceny oferty może nastąpić wyłącznie w odniesieniu do sposobu jej obliczenia wskazanego w SIWZ. Odrzucenie oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. następuje w sytuacji, gdy opisane w SIWZ wymagania zamawiającego w tej mierze nie zostały uwzględnione w ofercie wykonawcy (…) Ratio legis art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. jest ochrona zamawiającego przed nienależytym wykonaniem zamówienia, którym jest zagrożony w razie błędnego obliczenia ceny oferty. Uznanie błędnej stawki VAT za błąd w obliczeniu ceny chroni uczciwą konkurencję, gdyż wykonawcy ubiegający się o udzielenie zamówienia nie powinni konkurować ze sobą przez zaniżanie stawek podatkowych. Posługiwanie się niższą, niż wynikającą z przepisów stawką VAT, godzi w zasady wynikające z art. 7 ust. 1 p.z.p (…) Posłużenie się podstawową stawką VAT, gdy zastosowanie mogłaby znaleźć stawka preferencyjna, nie mieści się w tak zakreślonym ratio legis art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. Nieracjonalne i sprzeczne ze społeczno-gospodarczym przeznaczeniem prawa zamawiającego do badania ceny oferty byłoby przyjęcie, że oferta, w której cenie mieści się podstawowa stawka podatkowa, a która mimo tego jest najkorzystniejsza (zwłaszcza przy określeniu ceny jako jedynego kryterium oceny ofert), podlega odrzuceniu, gdyż przy przyjęciu stawki preferencyjnej jej cena byłaby niższa (…) Cena oferty prawidłowo skalkulowana, to cena obejmująca wszystkie koszty ponoszone przez wykonawcę w związku z wykonywaniem zamówienia”.
Istnieje także szereg orzeczeń KIO, które prezentują odmienne stanowisko odnośnie możliwości odrzucenia oferty z uwagi na błędne zastosowanie stawki podatkowej. Takie stanowisko oparte jest na przekonaniu, że zobowiązania podatkowe Wykonawcy powstają na etapie realizacji zamówienia, nie zaś na etapie składania oferty. Zobowiązanie podatkowe Wykonawcy nie może ponadto rzutować na zwiększenie lub zmniejszenie określonej w ofercie ceny za realizację zamówienia. Zamawiający jest zobowiązany do wypłacenia kwoty brutto i to do Wykonawcy należy decyzja o jaką kwotę podatku VAT kwota ta zostanie pomniejszona.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 13 sierpnia 2010 r., o sygnaturze KIO/UZP 1620/10 Niewłaściwe wskazanie stawki podatku od towarów i usług nie stanowi błędu w obliczeniu ceny (…) Przepis art. 89 ust. 1 p.z.p., który określa zamknięty katalog okoliczności stanowiących podstawę do odrzucenia oferty, nie ustanawia expressis verbis jako podstawy jej odrzucenia zastosowania do obliczenia ceny ofertowej nieprawidłowej stawki podatku od towarów i usług (…) Odpowiedzialność za prawidłowe naliczenie i odprowadzenie podatku od towarów i usług obciąża wykonawcę jako podatnika i to on ponosi ryzyko i pełną odpowiedzialność z tego tytułu, w tym odpowiedzialność karnoskarbową (…) Zamawiający, który nie wydał jednoznacznych dyspozycji co do sposobu obliczenia ceny ofertowej w zakresie naliczenia podatku, nie miał prawa - na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p. - odrzucić oferty, w której cena została obliczona w inny sposób, aniżeli Zamawiający zakładał lub uznaje za zgodny z obowiązującymi przepisami prawa podatkowego, oraz
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 4 stycznia 2011 r., o sygnaturze KIO 2746/10 „Art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p., który stanowi o konieczności odrzucania oferty zawierającej błędy w obliczaniu ceny, nie odnosi się do przypadku podania w cenie ofertowej jako jej elementu, nieprawidłowej w świetle przepisów ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54, poz. 535 ze zm.) stawki podatkowej (…) Odpowiedzialność podatkowa wykonawców powstaje na gruncie wyliczania i odprowadzania podatku w trakcie realizacji zamówienia (sprzedaży), a nie na etapie składania ofert, czyli podawanego przez wykonawcę, przeważnie jedynie informacyjnie, wymiaru podatku od towarów i usług, który w związku z wartością swojej oferty spodziewa się naliczyć i odprowadzić (…) Zastosowanie art. 89 ust. 1 pkt 6 p.z.p., przede wszystkim sprowadzało się będzie do sytuacji, gdy wykonawca obliczając cenę swej oferty nie zastosował się do sposobu obliczenia ceny opisanego w siwz i otrzymał cenę ofertową inną iż w przypadku postępowania zgodnie z instrukcjami zamawiającego. Przykładem takiego błędu jest przede wszystkim omyłka rachunkowa w obliczeniu ceny inna niż oczywista (oczywistą omyłkę rachunkową zamawiający obowiązany jest poprawić na mocy art. 87 ust. 2 pkt 2 p.z.p.), oraz

Błąd musi odnosić się do ceny całkowitej, odnoszącej się do całości świadczenia. Nieuprawnionym jest odrzucenie oferty na podstawie błędu w odniesieniu do ceny elementu świadczenia, jeżeli owy błąd nie ma znaczenia przy określeniu ceny za całość świadczenia. Błędu w obliczeniu ceny nie można poprawić na podstawie art. 87 ust. 2 pkt 2, jeżeli taka korekta mogłaby w sposób nieuprawniony ingerować i zmieniać treść oświadczenia woli Wykonawcy. Można poprawić błędy w działaniach arytmetycznych, nieścisłości między ceną zamówienia wyrażoną słownie i liczbowo.

Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 11 maja 2011 r., o sygnaturze KIO 910/11Z błędem w obliczeniu ceny będziemy mieli do czynienia w sytuacji, w której kalkulacja ceny oferty nie obejmuje całego przedmiotu zamówienia”.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 30 lipca 2010 r., o sygnaturze KIO/UZP 1528/10 „Błędem w obliczeniu ceny będzie obarczona taka oferta, z której w sposób jednoznaczny będzie wynikał zamiar wykonania świadczenia za odmienną cenę aniżeli wskazano w ofercie (…) W zakresie kategorii pojęciowej oczywistej omyłki rachunkowej mieszczą się jedynie tego rodzaju niedokładności, które widoczne są dla każdego, bez przeprowadzania jakiejkolwiek dodatkowej analizy, co oznacza, że ich poprawienie nie wywoła zmiany treści oświadczenia woli wykonawcy znaczeniu merytorycznym”.
Błędem skutkującym odrzuceniem oferty na wskazanej podstawie będzie obliczenie ceny niezgodnie ze sposobem obliczenia ceny jaki Zamawiający określił w SIWZ, w tym:
- obliczenie średniej arytmetycznej zamiast ważonej lub odwrotnie,
-przyjęcie danych do obliczenia z innego dnia niżeli wymagał Zamawiający,
- obliczenie ceny niezgodnie ze wzorem wskazanym przez Zamawiającego
W dużej mierze to postanowienia SIWZ (sposób obliczenia ceny) warunkuje możliwość lub brak możliwości odrzucenia oferty na podstawie art. 89 ust. 1 pkt 6.

7)   wykonawca w terminie 3 dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgodził się na poprawienie omyłki, o której mowa w art. 87 ust. 2 pkt 3;

Wykonawca musi wyrazić zgodę w formie jasnej i precyzyjnej na dalszy udział w postępowaniu, jeżeli jego. oferta została zmieniona. Omyłki nieistotne powodują bowiem zmianę w treści oświadczenia woli Wykonawcy. Wykonawca na wyrażenie zgody we wskazanym wyżej zakresie ma 3 dni od dnia dostarczenia zawiadomienia. Zgoda na dokonanie poprawek nie może być dorozumiana. Jeżeli Wykonawca milczy, należy uznać, że zgody takiej nie wyraża.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 2 kwietnia 2012 r., o sygnaturze KIO/KU 35/12Komentarze do ustawy prawo zamówień publicznych zawierają różną interpretacje ww. kwestii. I tak w komentarzu do art. 89 ustawy, pod redakcją Włodzimierza Dzierżanowskiego z 2010 roku prezentowane jest stanowisko, że "Oferta podlega odrzuceniu, gdy wykonawca, który złożył ofertę zawierającą omyłkę, o której mowa wart. 87 ust. 2 pkt 3, nie zgodził się na jej poprawienie. Zgoda składającego to oświadczenie na taką poprawę jest więc niezbędna. Za równoznaczne z brakiem zgody na dokonanie poprawek musi być traktowane uchybienie 3-dniowemu terminowi przewidzianemu na wyrażenie zgody na poprawki. (...). Milczenie wykonawcy co do tej kwestii będzie traktowane jako brak zgody na poprawienie omyłek. Nie stanowi ono bowiem dorozumianego oświadczenia woli. (...) Z tych względów zgoda na poprawienie omyłek rachunkowych, ta która rodzi doniosłe skutki, nie może być domniemana i wywodzona z milczenia i braku sprzeciwu wobec poprawek (...). Zgodnie z art. 9 (ustawy p.z.p.) obowiązuje zasada pisemności postępowania, od której wyjątki na rzecz innej formy składania oświadczeń przewiduje jedynie art. 27. Oświadczenie woli wykonawcy, iż nie zgadza się on na poprawienie omyłki rachunkowej w obliczeniu ceny, powinno więc zostać złożone w formie pisemnej lub formie właściwej ze względu na zastosowanie przepisów wspomnianych artykułów. Milczenie nie jest zachowaniem żadnej z dozwolonych form". Podobny pogląd jest zaprezentowany w komentarzu do ustawy pod redakcją Arkadiusza Szyszkowskiego, wyd. z 2009 roku str. 169 gdzie stwierdza się, że tylko "w przypadku omyłek (oczywistej pisarskiej i rachunkowej) zamawiający nie ma obowiązku uzyskania zgody wykonawcy". Zdaniem Izby zwrot "uzyskaniem zgody" nie może być milczenie w tej kwestii wykonawcy, lecz może tylko wynikać ze złożenia stosownego oświadczenia woli. Również w komentarzu pod redakcją Pawła Graneckiego wydanie 2 z 2009 roku prezentowane jest stanowisko, że "Zgoda wykonawcy powinna być wyraźna, a nie jedynie dorozumiana, w związku z czym, jeżeli w ww. terminie nie zostanie wyrażona, zamawiający obowiązkowo odrzuca ofertę". Podobny pogląd jest prezentowany w ujęciu cywilistycznym. Zgodnie z art. 60 oświadczeniem woli osoby, jest takie jej zachowanie, które ujawnia jej wolę w sposób dostateczny. Komentowany przepis pozostawia swobodę w doborze tego zachowania, stawiając tylko jeden wymóg - jego dostatecznej zrozumiałości, tj. możliwości ustalenia przez odbiorcę właściwego sensu złożonego oświadczenia. Podobnie Uchwała SN z kwietnia 2008 roku, IIICZP 6/08".

8)   jest nieważna na podstawie odrębnyh przepisów

Nieważność taka występuje w następujących przypadkach:
- niezgodność z przepisami KC w zakresie wad oświadczeń woli – błąd, złożenie oferty pod groźbą czy dla pozoru.
-brak własnoręcznego podpisu osoby upoważnionej do reprezentowania Wykonawcy albo do działania w jego imieniu
-mimo braku zgody w pełnomocnictwie głównym na substytucję, oferta została podpisana przez osobę substyującą – taka oferta nie zostaje uzupełniona na podstawie art. 26 ust. 3 ustawy Pzp – pełnomocnictwo zostało złożone, a pominięcie nieobowiązkowego jego elementu świadczy o braku zgody na udzielanie dalszych pełnomocnictw.
Dodatkowo Zamawiający sektorowi mogą odrzucić ofertę jeżeli przedmiotem postępowania są dostawy, w których udział towarów pochodzących z państw członkowskich Unii Europejskiej lub państw, z którymi Wspólnota Europejska zawarła umowy o równym traktowaniu przedsiębiorców, nie przekracza 50%,, jeżeli w SIWZ została taka możliwość zastrzeżona
Zamawiający bada oferty (sprawdza czy nie podlegają odrzuceniu), a następnie dokonuje oceny ofert niepodlegających odrzuceniu. Oferta odrzucona na podstawie art. 89 ust. 1, art. 90 ust. 3 oraz 24 ust. 4 nie będzie zatem oceniana poprzez kryteria oceny ofert.
Zamawiający odrzucając ofertę Wykonawcy, ma obowiązek podać uzasadnienie faktyczne i prawne podejmowanej przez siebie czynności, tak aby Wykonawca miał pełną wiedzę co do okoliczności skutkujących odrzuceniem jego oferty.
Zgodnie z wyrokiem KIO z dnia 11 sierpnia 2011 r., o sygnaturze KIO 1620/11; KIO 1625/11 Zasadnym jest podkreślenie, iż uzasadnienie podane w informacji o odrzuceniu oferty czy wykluczeniu wykonawcy z postępowania warunkuje zakres składanych środków ochrony prawnej. Jego treść z uwagi na zawity charakter terminów wnoszenia środków ochrony prawnej ma bezpośrednie znaczenie dla umożliwienia wykonawcom realizacji swoich praw w postępowaniu (…) To na zamawiającym ciąży obowiązek przedstawienia uzasadnienia faktycznego swoich decyzji w taki sposób, aby wykonawca miał pełną wiedzę na temat przyczyn wykluczenia czy odrzucenia oferty (…) Prawidłowe wykonanie przez zamawiającego obowiązku wyrażonego w art. 92 ust. 1 p.z.p., gwarantujące realizację zasady jawności postępowania oraz równego traktowania wykonawców i uczciwej konkurencji, determinuje skorzystanie przez wykonawców z uprawnienia do wnoszenia środków ochrony prawnej. Wyłącznie wykonawca mający wyczerpujące informacje o przyczynach poszczególnych decyzji zamawiającego może się do nich odnieść decydując o ewentualnym wniesieniu środka ochrony prawnej, co przesądza o uwzględnieniu odwołania”.

Czytaj również:

Unieważnienie postępowania
wykluczenie Wykonawcy

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Copyright © 2014 Zamówienia publiczne , Blogger